Wij.
Wij.
Ik voel me alleen,
waar moet ik heen?
Ik wil naar je toe,
ik weet alleen niet hoe.
We houden van elkaar,
dat is zeker waar.
We kunnen alleen niet samen leven,
dat zou voor nu te veel problemen geven.
Maar er is hoop,
hoop op een nieuw begin.
Want alleen heeft het allemaal geen zin.
Met zijn drieën bij elkaar,
zonder enkel gevaar.
Gevaar om af te gaan,
of om voor paal staan.
We moeten elkaar vertrouwen,
en steentje voor steentje bouwen.
Bouwen aan de toekomst.
Werken aan ons samen zijn,
dan heeft over een poosje geen van ons nog pijn.
En waar een wil is, is een weg.
De weg naar ons geluk.
Schatje ik hou alleen van jou en ons menneke.
XxXxX Zoefke
Ik voel me alleen,
waar moet ik heen?
Ik wil naar je toe,
ik weet alleen niet hoe.
We houden van elkaar,
dat is zeker waar.
We kunnen alleen niet samen leven,
dat zou voor nu te veel problemen geven.
Maar er is hoop,
hoop op een nieuw begin.
Want alleen heeft het allemaal geen zin.
Met zijn drieën bij elkaar,
zonder enkel gevaar.
Gevaar om af te gaan,
of om voor paal staan.
We moeten elkaar vertrouwen,
en steentje voor steentje bouwen.
Bouwen aan de toekomst.
Werken aan ons samen zijn,
dan heeft over een poosje geen van ons nog pijn.
En waar een wil is, is een weg.
De weg naar ons geluk.
Schatje ik hou alleen van jou en ons menneke.
XxXxX Zoefke
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Zoé Schellekens | 
|
|
| Gecontroleerd door: dodyke | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||