ZOON
Zonderlinge zoon,
weet je nog wel
toen je me papa riep ?
Ben samen met jou
alleen in het huis
dat liefde heet,
die weg moet je zelf zoeken.
Je voelt door mij doorzichtig,
'k wou je dolgraag meetronen
naar het geheim van geluk,
daar is het nog te vroeg voor.
Zonderlinge vriend van vlees en bloed,
'k heb gegeven aan de goden
wat ze vroegen aan jouw leeftijd,
het is genoeg geweest.
'k Bouw met jouw stenen
nieuwe fundamenten,
geef me jouw houweel,
toon me hoe het verder moet.
weet je nog wel
toen je me papa riep ?
Ben samen met jou
alleen in het huis
dat liefde heet,
die weg moet je zelf zoeken.
Je voelt door mij doorzichtig,
'k wou je dolgraag meetronen
naar het geheim van geluk,
daar is het nog te vroeg voor.
Zonderlinge vriend van vlees en bloed,
'k heb gegeven aan de goden
wat ze vroegen aan jouw leeftijd,
het is genoeg geweest.
'k Bouw met jouw stenen
nieuwe fundamenten,
geef me jouw houweel,
toon me hoe het verder moet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||