wanneer we 's avonds slapen gaan
wanneer we 's avonds slapen gaan
wanneer we 's avonds slapen gaan
gaan alle lichtjes uit
we zoeken dan ons bedje op
en zijn niet meer zo luid
wanneer dan ieder in't bedje is
komen dromen in het licht
ieder met z'n fantasie
gaan onze oogjes dicht
wanneer de nacht op't donkerst is
is't in de huisjes stil
maar in één huisje brand nog licht
waar't slapen maar niet wil
wanneer diegene dan gaat liggen
komen gedachtes naar boven
verdrongen worden die dan vlug
die haar van haar slaap beroven
wanneer er dan word aangebeld
sluipt ze zachtjes naar benee
ze opent de deur dan op een kier
en gilt dan heel gedwee
wanneer ze gezellig beneden zijn
met kaarslicht bij het bed
worden dromen toch nog werk'lijkheid
als hij haar hoop toch redt
Reacties op dit gedicht
| PeterdB: | Woensdag, augustus 14, 2002 22:56 |
| kende je nog niet, maar wat een mooi en lief gedicht heb je hier geschreven; ik zal nog vaker eens iets van je lezen hoor | |
| Albrecht Paul: | Maandag, augustus 12, 2002 10:42 |
| Dat is toch een romantisch sprookje! Blijkbaar is er een bed boven en beneden - heel praktisch! Graag gelezen, dit is knus en lief. |
|
