Overschatten
Niemand kon je temperen
al waren de woorden goud
het hart wilde meer
van al dat liefs
waar parels
je voetpad vormden
overzag je alles
vanuit de sterren
als Pluto wilde bijten
gooide jij een mars
je waarheid is de zon
in een altijd een blauwe lucht
al dat positiefs
oversteeg je zelfvertrouwen
zag niet
dat je weg begon te hellen
met je kontje
naar beneden glee.
11-08-‘02/18:22
Reacties op dit gedicht
| xxx jan xxx: | Maandag, augustus 12, 2002 18:43 |
| Relaxt... xxx jan xxx |
|
| free: | Maandag, augustus 12, 2002 06:26 |
| wie zichzelf op een piedestal laat zetten valt met n rotklap naar benee denk k.... liefs free ~((O))~ |
|
| waterval: | Maandag, augustus 12, 2002 01:21 |
| ook de weg van liefde zit vol obstakels en verrassingen....net zoals rozen doornen hebben... mooi gedicht... |
|
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, augustus 12, 2002 01:06 |
| als Pluto wilde bijten gooide jij een mars je waarheid is de zon in een altijd een blauwe lucht voel me aangesproken |
|
| charly: | Maandag, augustus 12, 2002 00:23 |
| Ik weet niet goed of ik dit vrolijk of triest moet vinden, de verwarring is gezaaid. Maar vrolijk neemt toch de bovenhand, nietwaar? mooie, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||