zoveel...
Mijn gedachtens slaan weer eens op hol.
Krijg weer rare ideeen in mijn bol.
Steeds maar in de pijn leven.
Ik weet niet hoe lang ik nog moet vechten,maar ben van plan op tegeven.
Zoveel verdriet.
Maar niemand die het ziet.
Zoveel angst.
Maar voor nog meer pijn ben ik het bangst.
Moet ik wel zo verdergaan.
Kan ik dat nog wel aan?
Weet het allemaal niet meer.
Maar weet wel het leven doet f*ct up zeer!
Krijg weer rare ideeen in mijn bol.
Steeds maar in de pijn leven.
Ik weet niet hoe lang ik nog moet vechten,maar ben van plan op tegeven.
Zoveel verdriet.
Maar niemand die het ziet.
Zoveel angst.
Maar voor nog meer pijn ben ik het bangst.
Moet ik wel zo verdergaan.
Kan ik dat nog wel aan?
Weet het allemaal niet meer.
Maar weet wel het leven doet f*ct up zeer!
Reacties op dit gedicht
| Only You: | Vrijdag, augustus 16, 2002 18:00 |
| Meissie, je moe nie opgeven en al helemaal nie voor zo`n Kwal!!! Je bent sterk dus je komt er wel overheen!! Ennuh.. je hebt het me beloofd dus je houd je er ook maar aan!!! ~XxX~ Only You! |
|
| Marten: | Woensdag, augustus 14, 2002 23:42 |
| Ik vind op zoiets reageren altijd moeilijk. Het is mooi dat je emoties kan beschrijven, jammer dat het simpel gezegd K*T-gedachten zijn... | |
Over dit gedicht
| Auteur: mellody | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||