Niets meer
Mijn hart is verbrijzelt,
M'n gedachten zijn gestopt met denken.
M'n longen ademen geen zuusrtof meer,
M'n maag wil geen voedsel meer.
Uit m'n keel komen geen klanken,
en m'n neus ruikt niets meer.
Ik heb geen smaak,
Geen gehoor.
Maar steeds dezelfde beelden
zie ik voor m'n ogen.
Hoe jij me met jouw liefde hebt bedrogen.
Heel m'n lichaam is kapot,
Alleen m'n bloed stroomt
zinloos alle kanten op.
En dat is het enige wat me nog in leven houd.
Reacties op dit gedicht
| arrow of cupid: | Zaterdag, augustus 17, 2002 16:35 |
| ... prachtig, gewoon prachtig. liefs arrow |
|
| rowzijntje: | Zaterdag, augustus 17, 2002 15:49 |
| waaauw | |
Over dit gedicht
| Auteur: white_rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||