De grootste liefde
Mist hangt
plaatselijk tussen bomen
een wereld van rust
vroege vogels fluiten
de natuur zachtjes wakker
een bos ontwaakt
een eekhoorn
kijkt op de achterpoten
de wereld rond
een hert steekt vaag
de kop uit boven de mist
alert op elk geluid
een ochtendzon
straalt pastel kleuren
op elk blad in het bos
hoe ongemerkt
ging het mijn bewustzijn voorbij
het enige waaraan ik dacht
ben jij.
17-08-‘02/23:58
Reacties op dit gedicht
| Laurier: | Maandag, september 02, 2002 10:24 |
| Eros maakt van ieder mens een dichter (Dixit Plato). Maar jij hebt Eros niet nodig om prachtige gedichten te schrijven. Groeten Jo Laurier |
|
| free: | Zondag, augustus 18, 2002 11:33 |
| wat liefde toch met mensen doet he....:) mooi dat mijmeren liefs free |
|
| lekhita: | Zondag, augustus 18, 2002 11:27 |
| heel erg mooi.. liefs lekhita |
|
| blommeke: | Zondag, augustus 18, 2002 00:23 |
| volgens mij heb je het toch wel gezien, anders kon je het nu niet benoemen :)) |
|
| Sheena: | Zondag, augustus 18, 2002 00:10 |
| wel om je heen blijven kijken hoor ;-) Sheen |
|
