_______
__________
Een kleine mutatie

Het ging goed; ik had enkele dagen niet gedronken
het eerste zwart omrande geluk was weer in mij neergezonken
genesteld bij het vaag verdriet van het missen, en ik liep bij moeder binnen,
waar Oma en Tante al aan de koffie zaten, rustig spelend met wat zinnen.

Buiten fietsen had zo zijn vrede maar nu ontvluchtten de Goden mij
het golvende van de wind maakte plaats voor de woorden en ook de koffie kwam in mij
een van de door Tante meegenomen kinderen speelde buiten, de andere hing om tafel rond
ik had bij de drie dames mijn plaats, dronk koffie, voelde me gezond.

De zon was helderder geworden de laatste dagen
ook durfde ze zich wat vaker achter de wolken door te wagen
de bomen staken hun bladeren uit in licht-groen
ze stonden minder eenzaam, dichter bij elkaar dan ze 's winters doen.

Mijn zintuigen voelden helder, maar op een trillende manier
de ogen waren er verbaasd over en zochten overal vertier
Oma had haar ritueel hervonden, herboren was ze uit het ziekenhuis gekomen.
haar op elkaar drommende woorden, stroomden weer haar mond uit in vlotte stromen.

Moeder hernam haar luister-taak en Tante gniffelde erbij
wat ze vertelde was vermoedelijk belangrijk maar had niets te doen met mij
de verveling die de jongste, Marijke, overviel bracht haar op een idee
ze zou en moest gaan wandelen en ik zou en moest dan met haar mee.

Een excuus zoals koffie drinken is werkt zolang je hebt
maar volharding huist in het hart van de jonge mensen, ongerept;
ik gaf maar bij zodat mijn hoofd niet hoefde hollen
de middag was nog lang en met tijd viel niet te sollen.

Ik liep berustend met haar mee tot bij Lucas, de oudste, voor op straat
natuurlijk vroeg ik, eikel; ' Of je meegaat?'
'Tuurlijk!!' was het antwoord en we liepen gedrieen naar de bosrand
kloppend wordt het kinderhart en tevreden 't oudere voorbijgaand aan haar wand.

(Nu had ik toch wel al enkele dingen van het leven geleerd
al ben ik de laaste die zoiets met vertrouwen beweerd;
je kunt het beste meegaan met de dingen, die er trouwens toch wel altijd zijn,
zo hoef je niet moeilijk te doen, komen ze gewoon naar je toe met hun rijen.)

We hoorden het geluid van blaende schapen en Lucas riep; 'He!'
zijn die daar al lang?, en ik zei hem; 'Nee,
het was eerst akker maar nu hoort 't bij die huizen ;zo doet men dat'
hij wees op de schapen; 'Dat is leuk he' , en vroeg; 'Zie je dat?'

De zon stak vanachter een partij wolken eens vrolijk de neus naar ons uit
de stilte in het bos kon verre van stil blijven en speelde met het nieuw geluid
Lucas brak een tak af waarmee hij lijnen trok en klopte op de grond
zeurend zocht Marijke er ook een, het zeuren stopte pas toen ze ik er eentje voor haar vond.

Een Merel zat onder een struik en plukte een dorre grashalm
een hond trok halsstarrig zijn nek dicht aan de riem rustend in 's meesters hand
klapwiekend kwetterden de Meesjes boven door de open lucht
de kinderen waren stil en ik slaakte een begrijpende diepe zucht.

We kwamen bij het onlangs aangelegde meertje aan
't was toch zo mooi geworden, er waren zo netjes aan weerszijden
bankjes gaan staan
de vuilnisbelt-beheerders waren verplicht geweest het weer tot natuur op te paaien
oh,dat was voor hen zo moeilijk niet, hoefden er hun hoofd nieteens voor draaien.

We liepen het pad af dat er van de helling af naartoe en langs ging
ik wilde rechtstreeks naar zo'n bankje; maar nee, en staarde naar het onding;
Marijke moest "mooie stenen" zoeken en huppelde zoekend in het rond
snel voor ze het vroeg buigde ik mijn hoofd, zocht vrijwillig mee en, 'O', een mooie die ik vond.

Schreeuwend kwam Lucas op mij afgerend die zeer verwonderd naar de vijver wees
'Theo, Theo kom kijken!!' (dat jong zijn energie die vreesde ik het meest)
'Duizenden kikkervisjes echt kom kijken kom kijken wauw echt waar !!!'
ik zag een krioelende zwarte wolk in het water, ik keek er doelloos naar.

'O En hier nog meer ! o en hier ! jee Theo, kom hier nou kijken !!'
ik liep hem als een benevelde achterna, ik begon een robot te gelijken
maar och dat kinderhart 't was zo vrolijk en och het leek zo vol;
ik probeerde me interesse voor te wenden maar voelde me een drol.

Er was een paartje dertigers met twee honden aan de overkant neergestreken
ala dacht ik; vooruit, 't is best ok, alle weerstand moet je breken.
Beider kinderhandjes omsloten stukjes wolk en telden wie er het meest kon vangen
ik was voor hen uitgelopen tot ineens een groepje Klavertjes mijn blik kon vangen.

Toen Marijke even later die van vier wilde vinden
zocht ik snel mee, vrijwillig; we konden er geen vinden
tot ik; 'Nee toch?!', en ik bukte verder om hem apart te nemen
voorzichtig trok ik aan de blaadjes beurtlings; 'God, dit kon je toch niet menen?'

Het was er werkelijk een van vier, en snel plukte ik hem af
ik liep ermee naar Marijke, verrukt keek ze toen ik hem haar gaf
'Kijk hier, moet je hier kijken, dit is er een van vier!!'
riep ze tegen Lucas en ik zei; 'Kom mee, hij stond hier'.

De plek was bezaaidt met viertjes, nouja, allen aan dezelfde plant
ik plukte er vijf en hield ze extatisch in mijn hand
ineens stelde ik mijn verdere leven voldaan zo helemaal anders voor
't was toch goed gekomen, zoals beloofd, en nu had ik het dan door.

Ik gaf er Marijke drie en starend liep ik verder tot ik weer bleef staan
ik keek nogeens naar de grond en ja hoor wat zou daar anders staan?;
een volgend plantje met viertjes lonkte woordjes als; 'Joehoe!'
maar;'Nee', dacht ik; 'Voor de volgende', en wenstte ze veel geluk nog toe.

Vogels chilpten verrukt, de bomen stonden met hun pas gekamde haren
de wolken hingen dromend door zon omschenen,er waren geen bezwaren
losjes hingen de struiken door elkaar, onder hen verfleurde het gras.
een enkel bloempje keek al permantig of het nog hetzelfde was.......

.......Halverwege terug daar zei ze het dan, resoluut en zonder twijfel kwam ze ermee aan;
'Als je er geluk van wilde...', zei ze; ' Moest je ze Eigenlijk laten staan.....'
ik keek haar aan. Ze kon er niets aan doen, het viel haar zo plotsklaps binnen
ze keek me glimmend aan...'Ojee' dacht ik; 'Tuurlijk...', en hup
daar gingen weer alle zinnen.
_________
_______