Jef Beton
Mijn auto was mijn partner.
Ik kende hem door en door.
Snelheid was onze uitdaging.
De wegen lagen open voor ons,
als nieuwe uitdagingen
die spanning en opwelling schonken.
Op een zonnige dag
werden we door het oog
van een verborgen camera geflist.
De postbode bracht ons
de mooie foto persoonlijk
maar de prijs was wel hoog.
Vanaf nu neem ik
Jef Beton nooit meer mee
en geef mijn auto wat rust.
Want ik ben geen ezel
die zijn paardekracht
wil gaan ontdekken.
Ik kende hem door en door.
Snelheid was onze uitdaging.
De wegen lagen open voor ons,
als nieuwe uitdagingen
die spanning en opwelling schonken.
Op een zonnige dag
werden we door het oog
van een verborgen camera geflist.
De postbode bracht ons
de mooie foto persoonlijk
maar de prijs was wel hoog.
Vanaf nu neem ik
Jef Beton nooit meer mee
en geef mijn auto wat rust.
Want ik ben geen ezel
die zijn paardekracht
wil gaan ontdekken.
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Woensdag, augustus 21, 2002 10:55 |
| al die gele papiertjes he, pff, pak de fiets maar vast uit de schuur he ;)! xxx en liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||