Gisteren met jou gekaart tot midden in de nacht
Ik weet het, er zijn romantischere dingen
Maar elke keer jij in mijn ogen keek, onverwacht
Voelde ik wel wat kriebelingen
Je ogen hadden gisteren een vleugje blauw
Da's wel vaker zo, als jij straalt, heel opgewekt
Er zijn nog wel zo een paar dingen waar ik van hou
En 'k heb er gisteren weer een paar nieuwe ontdekt
Vooral je stem, besefte ik plotseling
Lief, en niet te zacht of niet te druk
En 'k stond ook vol bewondering
Voor je legendarische kaart-geluk
Maar de ergste kriebel kwam er pas
Toen je buiten ging bellen, een minuutje of zeven
Je stond in het licht van de vijver en het was
Alsof daar de vrouw stond van mijn leven