In de onverwachte stilte
In de onverwachte stilte
Die soms valt om me heen
Ook al zijn er 1000 mensen
En heel veel herrie om me heen
Als in die stilte komt de strijd
Die ik weer strijden moet
Dan zou ik willen gillen
Wat stilte bij me doet
En als ik dan weer terug zie
Terug zie wat er niet echt is
Dan zou ik echt wel willen
Dat er nooit meer stilte is
Dat ik nooit meer zou vervallen
In de stilte van eenzaamheid
Niet alleen zijn met mezelf
En mezelf dan haat door de pijn
Die soms valt om me heen
Ook al zijn er 1000 mensen
En heel veel herrie om me heen
Als in die stilte komt de strijd
Die ik weer strijden moet
Dan zou ik willen gillen
Wat stilte bij me doet
En als ik dan weer terug zie
Terug zie wat er niet echt is
Dan zou ik echt wel willen
Dat er nooit meer stilte is
Dat ik nooit meer zou vervallen
In de stilte van eenzaamheid
Niet alleen zijn met mezelf
En mezelf dan haat door de pijn
Reacties op dit gedicht
| bea haasnoot/passy: | Vrijdag, augustus 23, 2002 20:51 |
| gevoelig,ademloos gelezen..... sprakeloos gebleven..... liefs passy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: shadow | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||