simoontje
Simoontje,
Mijn kleine lieve schat.
Om ook JOU te overladen met mijn moederliefde
heb ik nooit de kans gehad.
Jou kusjes geven, knuffelen en troosten
als je verdriet hebt. Het zit er niet in.
Ik weet het. Hierover te blijven peinzen heeft geen zin.
Maar je bent en blijft mijn kind!
Ook al ben je nu zo ver weg.
Ik heb nu alleen de zorg over jouw zusjes
Tja, ze zijn mijn alles, mijn trotsjes.
En ik hou van ze zoals een moeder dat behoort te doen.
Maar zo nu en dan valt het me zwaar en voel ik me eenzaam.
Dan heb ik weer even verdriet.
Niet altijd wil ik dat iedereen dat ziet.
In mijn dromen geef ik je mooie gezichtje een zoen.
Dan zie ik je weer voor me net als toen.
Het doet nog steeds zo zeer
jou te moeten missen.
Hoe je nu zou zijn
dat blijft alleen maar gissen.
Mijn lieve schat, mijn allessie, mijn lief.
Je bent en blijft mijn kleine hartedief!
Jouw mamma.....
Reacties op dit gedicht
| Angela de meer: | Vrijdag, juli 01, 2005 23:52 |
| 6 jaar geleden bijna :-( | |
| ferdinanda: | Woensdag, oktober 02, 2002 13:15 |
| heel mooi gedaan wilma ik wens je nog heel veel sterkte toe |
|
| Francisca de meer: | Zondag, september 01, 2002 22:24 |
| vet mooi wilma ,ze is ook altijd in mijn gedachte xxxxx ben er stil van | |
Over dit gedicht
| Auteur: wilma de meer | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||