Jouw verdriet = Mijn verdriet
ik voel me verward
zie ogen met smart
en helpen kan ik niet
want ik ben degeen
die uit je leven verdween
en jou met pijn achterliet
ik zou willen helpen
je verdriet willen stelpen
net zolang tot je erkent
dat het echt niet meer ging
en dat de verandering
niet meer kon worden afgewend
maar ik moet je wel laten gaan
met een stille verborgen traan
in de hoop dat je geneest
en niemand meer kwelt
met onbedoeld geweld
ik weet: jezelf nog het meest
Reacties op dit gedicht
| fristy: | Zaterdag, augustus 24, 2002 00:01 |
| :( hij is wel keimooi geschreven... ey als je wil praten dan voeg je me maar toe:) doe t graag;) xxx en dikke knuf... veel sterkte met m | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||