WARCHILD
Onschuldig geboren
op de verkeerde plek
waar vrede onbekend is
worden mensen gevormd
door oorlog en geweld
in complete duisternis
Nog niet beseffend
wat ze wordt verplicht
maar al voor het leven getekend
zo jong al zoveel meegemaakt
geen tijd om te bevatten
want er wordt op je gerekend
Hoeveel moet je kunnen vergeten
om weer mens te kunnen worden
zonder gevoelens van haat
het aangedane kunnen plaatsen
in een hoekje van je leven
of is het daarvoor dan al te laat...
Reacties op dit gedicht
| bunnie: | Zondag, augustus 25, 2002 16:30 |
| heel mooi geschreven. echt klasse. liefs bunnie |
|
| wijnand.=: | Zaterdag, augustus 24, 2002 18:50 |
| prachtig en erg droevig | |
| Ria Overwater: | Zaterdag, augustus 24, 2002 17:19 |
| Helaas is het dan al vaak te laat. Goed dat je meedoet! Liefs Ria |
|
| Koelemij, Harold: | Zaterdag, augustus 24, 2002 16:17 |
| de gouden vingers slaan toe en hoe sjappo ROX har |
|
| Roxette: | Zaterdag, augustus 24, 2002 16:16 |
| Louise, ik bedank liever jou (jullie) voor deze mooie aktie! Roxette |
|
| louise: | Zaterdag, augustus 24, 2002 16:12 |
| heel mooi roxette en bedankt he :) liefs louise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||