Astma
Het slopende gevoel van de drukking in je longen,
alsof 2 muren zich tegen elkaar persen,
en je de lucht die iedereen ademt niet gunnen,
en je enkel een muizerig gepiep uit kan brengen,
Het gevoel alsof je longen bezaait zijn met astbest,
en je tervergeefs krampachtig naar de lucht zoekt,
die overal om je heen behalve in je wil zijn,
een ziekte waar geen eind aan lijkt te komen,
Terwijl andere mensen emt genot hun sigaret roken,
kijk ik benauwd naar de grijze as die het veroorzaakt,
meid ieder beetje rook voor een beetje meer lucht,
maar geef niet toe, want ik zal rechtop staan,
en ik zal dezelfde lucht ademen die ieder ander ademt,
tot ik er bij neer val.
Reacties op dit gedicht
| -Kusje-: | Woensdag, januari 24, 2007 17:57 |
| Erg mooi beschreven! Ik herken het heel erg, ik heb al astma sinds ik 3 ben, en nu ben ik 13, bijna 14. Dus in totaal heb ik nu al 10 jaar astma. Maar gelukkig gaat het prima als ik mijn medicijnen goed gebruik :) | |
| eddy daemen: | Dinsdag, augustus 27, 2002 19:40 |
| evi potver stof nou niet die trap wil je eigenwijs:) | |
| bea haasnoot/passy: | Zondag, augustus 25, 2002 21:44 |
| hoi evi ik voelde me gelijk aangetrokken naar je titel van dit gedicht daar mijn derde dochter lijd aan astma onder inspanning . gelukkig is het met medicijne redelijk goed in de hand te houden......sterkte meis en veel liefs van passy |
|
| Hugo Serwy: | Zondag, augustus 25, 2002 18:16 |
| Sterk geschreven... Sterkte en veel liefs, Hugo. |
|
| x_carly_x: | Zondag, augustus 25, 2002 15:39 |
| ik weet precies hoe 't voelt!ik heb zelf ook astma,maar gelukkig begin ik er overheen te groeien,dus ik hoop heel erg sat jij er ook nog overheen komt!succes! dikke kus carlijn | |
| wijnand.=: | Zaterdag, augustus 24, 2002 23:27 |
| mooi beschreven mijn vader heeft zelf ook astma gelukkig in lichtere vorm | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||