De donkere wolk
De schimmen in de duisternis,
vervagen in het licht.
Vallende kristallen in de wildernis,
heel muzikaal ingericht.
Een schaduw volgt mij overal,
overal waar ik stap staat de dood.
De levensechte, felle leefbal,
die geen bescherming meer bood.
De liefde zo ver en onbereikbaar,
voor anderen is het aanraken.
Het duistere is niet daar,
Bij mij is dat blijven haken.
vervagen in het licht.
Vallende kristallen in de wildernis,
heel muzikaal ingericht.
Een schaduw volgt mij overal,
overal waar ik stap staat de dood.
De levensechte, felle leefbal,
die geen bescherming meer bood.
De liefde zo ver en onbereikbaar,
voor anderen is het aanraken.
Het duistere is niet daar,
Bij mij is dat blijven haken.
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Vrijdag, januari 05, 2001 23:41 |
| Ik hoop nog veel van jou te lezen.... dit is echt heel mooi....!!! | |
| black flower: | Vrijdag, januari 05, 2001 20:06 |
| meid, als je wil, wil ik je zeker een grote fakkel geven. Om de weg naar het licht terug te vinden! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Marijke Heemskerk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||