janneke maan
de duisternis is gevallen,
kinderogen kijken angstig om zich heen.
in het huis geen geluid,
ze is opgesloten,heel alleen.
alleen door het kleine raam,
ziet ze een gezellig licht.
het is janneke maan,
hij lacht naar haar en zegt.
wees niet bang mijn kind,
ik zal over jou waken.
ik ben toch je grote vriend.
sluit je oogjes nu maar.
janneke maan staat hoog,
maar toch ziet ze zijn knipoog.
een glimlach verschijnt,
haar angst verdwijnt.
lindav
kinderogen kijken angstig om zich heen.
in het huis geen geluid,
ze is opgesloten,heel alleen.
alleen door het kleine raam,
ziet ze een gezellig licht.
het is janneke maan,
hij lacht naar haar en zegt.
wees niet bang mijn kind,
ik zal over jou waken.
ik ben toch je grote vriend.
sluit je oogjes nu maar.
janneke maan staat hoog,
maar toch ziet ze zijn knipoog.
een glimlach verschijnt,
haar angst verdwijnt.
lindav
Reacties op dit gedicht
| Ana (stacia): | Donderdag, augustus 29, 2002 10:28 |
| Aangrijpend geschreven met een happy end. Goeie, Linda! liefs ana |
|
| Huting: | Donderdag, augustus 29, 2002 07:28 |
| En zo is er overal wel een klein lichtpuntje te vinden.. Liefs, Doortje |
|
| Beverke: | Donderdag, augustus 29, 2002 07:09 |
| Ik wou dat ik ook z'on grote vriend had die over mij kon waken, gelukkig waakt hij over de mensen die hem het meest nodig hebben, en zoals christa het zegt, ook al zie je hem niet toch is hij aanwezig,jou janneke maan. knuffeltjes jenne |
|
| christina: | Donderdag, augustus 29, 2002 05:44 |
| laat hem blijven wakern lieverd soms zie je hem niet maar janneke maan ziet jou wel liefs speciaal knuffie christa |
|
| No Name: | Donderdag, augustus 29, 2002 02:07 |
| gelukkig maar... mag de maan nog vele kindergezichtjes laten stralen... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||