kinderlogica
mama,ik weet nu hoe kindjes ontstaan,
door een mama en een papa.
vragend kijkt de jongste mij aan.
voorzichtig zeg ik dat is juist.
mama,waarom jij dan niet?
verbeten zeg ik,ik heb wel ouders.
waarom heb je dan steeds verdriet?
omdat ik er niet wil over praten.
papa zegt dat ze jou erg pijn hebben gedaan,
ik kijk triest naar mijn kleine knaap.
hoe moet ik hem dit laten verstaan?
ik verberg mij in een stilzwijgen.
plots een handje op mijn wang,
liefdevol kijkt mijn jongste me aan.
mama wees niet droevig of bang,
ik bescherm jou wel.
door mijn tranen verschijnt een glimlach,
ik geef hem een dikke zoen.
daarom dat ik deze knul zo graag mag,
ook al is 't een nieuwsgierige kapoen.
lindav
door een mama en een papa.
vragend kijkt de jongste mij aan.
voorzichtig zeg ik dat is juist.
mama,waarom jij dan niet?
verbeten zeg ik,ik heb wel ouders.
waarom heb je dan steeds verdriet?
omdat ik er niet wil over praten.
papa zegt dat ze jou erg pijn hebben gedaan,
ik kijk triest naar mijn kleine knaap.
hoe moet ik hem dit laten verstaan?
ik verberg mij in een stilzwijgen.
plots een handje op mijn wang,
liefdevol kijkt mijn jongste me aan.
mama wees niet droevig of bang,
ik bescherm jou wel.
door mijn tranen verschijnt een glimlach,
ik geef hem een dikke zoen.
daarom dat ik deze knul zo graag mag,
ook al is 't een nieuwsgierige kapoen.
lindav
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Donderdag, september 05, 2002 20:08 |
| gelukkig maar dat kinderen nieuwsgierig zijn... hoe zouden ze anders leren om anderen lief te hebben? | |
| Beverke: | Donderdag, september 05, 2002 16:08 |
| Linda als je kan geef steeds een eerlijk antwoord aan je kapoentjes het is misschien moeilijk om er over te praten maar het hoort bij je verwerkingsproces en als jouw kleintjes zoiets vragen is toch een teken dat ze met jou begaan zijn en van je houden elk op hun manier, en zoals "waterval" het verwoord zou ik het niet beter kunnen zeggen...je moet er klaar voor zijn, heel veel liefs jenne |
|
| waterval: | Donderdag, september 05, 2002 13:37 |
| Heel ontroerend gedicht….. Kinderen moeten zich kunnen veilig voelen,….dat kan,.. met veel liefde en warmte….. en dan kunnen ze de waarheid wel aan,…vroeg of laat,… met de juiste woorden en héél tactvol….Wanneer ?… dat voel je wel… je moet er ook zelf klaar voor zijn,… |
|
| ~Peet~: | Donderdag, september 05, 2002 10:27 |
| Pas op dat je geen verstoppertje voor je kids gaat spelen. Ze hebben recht omin ieder geval te weten waarom je verdrietig bent. En dat hoeft niet in details. Maar pas op dat een kind niet gaat gissen waardoor het komt dat je verdrietig bent. Hij kan dit ook zichzelf gaan aanrekenen. Beaam het feit dat ze je vroeger pijn hebben gedaan!! Dan kun je ook aangeven dat je het moeilijk vind om erove te praten.... Bedenkk je wel, dat ik nooit in zo'n situatie heb gezeten... De best |
|
| christina: | Donderdag, september 05, 2002 00:52 |
| heel lief en ja kinderen ze kunnen je zo vertederen liefs en speciale knuff christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2002 | ||
| Thema's: | ||