Kwetsend maar apart
Zoveel mensen om mij heen,
toch voel ik me nog vaak alleen.
Dat mensen zo anders blijken te zijn,
ze doen me alsmaar pijn.
Daarom deze gedachtes met een doel,
wat doen ze verdorie met mijn gevoel.
Ze maken me zo echt niet blij,
je ziet het ook wel soms aan mij.
Deze herinnering is het die mij zo heeft gehard,
en ik weet diep vanuit mijn hart,
is ieder mens heel zeldzaam en apart.
Louise ( vriendin van cobie d )
toch voel ik me nog vaak alleen.
Dat mensen zo anders blijken te zijn,
ze doen me alsmaar pijn.
Daarom deze gedachtes met een doel,
wat doen ze verdorie met mijn gevoel.
Ze maken me zo echt niet blij,
je ziet het ook wel soms aan mij.
Deze herinnering is het die mij zo heeft gehard,
en ik weet diep vanuit mijn hart,
is ieder mens heel zeldzaam en apart.
Louise ( vriendin van cobie d )
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Woensdag, december 18, 2002 11:04 |
| mooi dichie, en inderdaad, mensen doen ooit raar, maar zonder mensen kun je niet. Take Care Worteltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cobie d | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2002 | ||
| Thema's: | ||