Als engelen sterven .....
Er vloog een engel voorbij
uit z'n vleugels, viel een veer
Nu herinnert die veer in stilte aan zij
die hier ook ooit leefden, één enkele keer.
Heel wat later,
ben ik de veer verloren...
Maar ik weet nog steeds
waaraan ze me herinnerde.
Het is een herinnering, aan alle engelen
die met gebroken vleugels gestorven zijn
Om met nieuwe vleugels,
naar de hemel te kunnen vliegen
Reacties op dit gedicht
| white angel: | Zaterdag, augustus 02, 2003 19:57 |
| heel mooi!! | |
| bleu star: | Dinsdag, september 10, 2002 19:05 |
| " die met gebroken vleugels gestorven zijn , om met nieuwe vleugels naar de hemel te kunnen vliegen " ontroerend mooi !!! |
|
| wolvie: | Zaterdag, september 07, 2002 19:49 |
| SUPERMOOI gescheven :-) xxx :-) |
|
| No Name: | Zaterdag, september 07, 2002 19:25 |
| *stilte* heel mooi... |
|
| Elly_m: | Zaterdag, september 07, 2002 18:49 |
| prachtig gedicht... | |
| ~Marina~: | Zaterdag, september 07, 2002 18:12 |
| heel erg mooi.... |
|
| karin jansen: | Zaterdag, september 07, 2002 17:42 |
| ... prachtig gedicht ik word er stil van ... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amarillio | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2002 | ||
| Thema's: | ||