Mist
Jouw gezicht door de mist
verdoezelt jouw wezen en je zijn
en alles wat bij jou hoort
is onbekend terrein.
Paden ondoorgrond
ik kan je leven niet bereiken
door de wolken om je heen
slechts van een afstand jou bekijken.
Ik hoor alleen de woorden
die blijven hangen in de lucht
iel en zwak hoor ik je stem
die vraagt om hulp...
Ik vlucht...
verdoezelt jouw wezen en je zijn
en alles wat bij jou hoort
is onbekend terrein.
Paden ondoorgrond
ik kan je leven niet bereiken
door de wolken om je heen
slechts van een afstand jou bekijken.
Ik hoor alleen de woorden
die blijven hangen in de lucht
iel en zwak hoor ik je stem
die vraagt om hulp...
Ik vlucht...
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Zondag, september 29, 2002 19:13 |
Pijnlijk gedicht. Ik hoop dat je de hulp toch hebt kunnen geven... Goed geschreven. Liefs, Caroline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fannie | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2002 | ||
| Thema's: | ||