rik(mijn man)
Vele stukken in mij,
twee ken jij zeer goed.
Luistert steeds naar jou,
Heeft veel levensmoed.
En een innerlijke kracht,
Het is een sterk deel,
Een lichtpunt in de nacht.
Het tweede stuk,
Is vaak depressief,
Voelt zich slecht,
Gedachten negatief.
Denkt pijn is wat ik verdien,
Laat anderen lachen.
Maar zelf zal ze ’t niet zien.
Ze kan het gewoon niet,
Durft zelfs niet genieten.
Een deel vol van verdriet,
En zo zijn er nog velen.
Elk met hun verhaal,
Die ik met jou wil delen.
Dus stop met het te vermijden,
En laat ons samen strijden.
Lindav.
twee ken jij zeer goed.
Luistert steeds naar jou,
Heeft veel levensmoed.
En een innerlijke kracht,
Het is een sterk deel,
Een lichtpunt in de nacht.
Het tweede stuk,
Is vaak depressief,
Voelt zich slecht,
Gedachten negatief.
Denkt pijn is wat ik verdien,
Laat anderen lachen.
Maar zelf zal ze ’t niet zien.
Ze kan het gewoon niet,
Durft zelfs niet genieten.
Een deel vol van verdriet,
En zo zijn er nog velen.
Elk met hun verhaal,
Die ik met jou wil delen.
Dus stop met het te vermijden,
En laat ons samen strijden.
Lindav.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Vrijdag, september 13, 2002 21:38 |
| Goed gezegd linda, samen kom je er wel uit je moet steun hebben aan elkaar, knuffeltjes jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 september 2002 | ||
| Thema's: | ||