De laatste Roos
tussen al de bloemen
die er bloeien
staat een struik
heel alleen
dorre bladeren
liggen aan
de voet
van de stam
haar steel
versiert met doornen
maken een
sober tafereel
het lijkt of is het
de laatste roos
zo teer
en zo broos
die bloeit
aan
het einde van
de zomer
dauw druppel
glinsteren op
de veder
zachte bladeren
het lijken wel parels
geregen tot een snoer
een sober maar
prachtig tafereel
maar niets is zoals
het lijkt
want het einde
van je leven
dat is pas daar
als de
laatste roos
is uitgebloeid
en het
parelsnoer
is gebroken
christa
Reacties op dit gedicht
| tha lill kim: | Zondag, september 15, 2002 20:16 |
| wauwie schitternd geschreven xxkim |
|
| Angela de meer: | Zaterdag, september 14, 2002 19:05 |
| wauw... Deze is echt heeel mooi! *kus* A. |
|
| louise: | Zaterdag, september 14, 2002 17:22 |
| de rillingen lopen over men rug zo mooi liefs louise |
|
| michris: | Zaterdag, september 14, 2002 15:57 |
| werkelijk prachtig, lees het stil nog eens over... liefs, michris |
|
| ~Marina~: | Zaterdag, september 14, 2002 15:53 |
| heel mooi liefs, Marina |
|
| dotje: | Zaterdag, september 14, 2002 14:13 |
| mooi .... Ben er zelfs stil van geworden dikke knuffel dotje |
|
| the sous: | Zaterdag, september 14, 2002 00:37 |
| doet me direct denken aan de liefde. Traan laten gaan. Lach in je maan. thanks |
|
| Sheena: | Zaterdag, september 14, 2002 00:31 |
| hmmmmmm teder meis ... mooi Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2002 | ||
| Thema's: | ||