Jij die mijn gedachten laat afdwalen,
jij die mijn hart laat leven.
Ik die zoveel liefde voor je heb,
maar jij die mij die liefde niet wilt geven.
Waarom doe je mij zoveel pijn en verdriet,
terwijl ik zoveel van je hou.
En ik kan je maar niet vergeten,
want ik geef zoveel om jou.
We hebben het vaak zo fijn,
jij, samen alleen met mij.
Maar waarom is het dan zo snel over,
zo snel weer voorbij.
Ik kan er allemaal niet meer tegen,
mijn hart is al te vaak gebroken.
Jij weet het antwoord ook niet,
het zit te ver weggedoken.
Mijn liefde voor jou zit te diep,
te diep van binnen.
Ik probeer het toch weer iedere keer,
om jouw hart voor mij te winnen.
Maar het heeft geen zin meer,
wat ik ook probeer.
Jouw liefde voor mij,
die komt nooit meer.