Stilzwijgen
Ik bel je en mail je
maar krijg geen gehoor
Het is aan het stilzwijgen
dat ik mij stoor
Laat horen je zorgen
laat zien je pijn
Je weet dat ook morgen
alles anders kan zijn
Ik blijf in het ongewisse
en kan enkel gissen
Ik wil je wel helpen
maar jij moet beslissen
waarom zwijg je dood
de ongerustheid is groot
kom op en laat je horen
er is nog niets verloren
jenne
Reacties op dit gedicht
| Tynipox: | Woensdag, september 18, 2002 16:48 |
| Ik hoop voor je dat dit gedicht helpt ;-) Liefs van Tyni. |
|
| waterval: | Woensdag, september 18, 2002 14:04 |
| lieve woorden,....mooi gedicht.... | |
| greet1002: | Woensdag, september 18, 2002 13:20 |
| hmmmmmmmm...mooi gedicht! xxx Greet |
|
| karin jansen: | Woensdag, september 18, 2002 12:40 |
| heel mooi gedicht | |
| linda vangheluwe: | Woensdag, september 18, 2002 12:38 |
| soms moet je echt iemand wakker schudden,dit gedicht hielp blijkbaar. liefs lindav ;)) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Beverke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2002 | ||
| Thema's: | ||