mijn eerste stapjes
kijk eens mama naar mijn stapjes,
kijk eens naar mijn trotse lach.
Nu gaat alles nog wat slapjes,
maar het vordert dag na dag.
Steeds weer vallen dan weer opstaan,
een struikel hier een plof daar en gewoon weer door gaan.
Ik moet er inderdaad nog even aan wennen,
maar voor u het in de gaten heeft zal ik rond de kamer rennen...
kijk eens naar mijn trotse lach.
Nu gaat alles nog wat slapjes,
maar het vordert dag na dag.
Steeds weer vallen dan weer opstaan,
een struikel hier een plof daar en gewoon weer door gaan.
Ik moet er inderdaad nog even aan wennen,
maar voor u het in de gaten heeft zal ik rond de kamer rennen...
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, september 24, 2002 19:41 |
| Laat je geen opgroeimoment van je kleine rakker ontgaan het kan in het leven zo snel gaan, en elk gemis komt nooit meer terug, heel veel liefs jenne |
|
| Jacobs Ivan: | Dinsdag, september 24, 2002 18:58 |
| ook mooi !! | |
Over dit gedicht
| Auteur: cobie d | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2002 | ||
| Thema's: | ||