angst....
ik voel me zo eenzaam zonder jou
ik ben zo bang voor wat er komen zou
ik weet dat je me hierdoor heb laten vallen
al kan ik het me nog niet bevatten
maar jij bent nu verleden tijd
er is nu een andere leuke meid
ze zal er voor me zijn in deze strijd
de strijd tegen de operatie...
de angst glipt langszaam me lichaam in
beetje bij beetje sluipt t naar boven
totdat ik er niet meer tegen kan
mensen laten me vallen raak mensen kwijt
maar ik heb tog wel een beetje spijt
had ik t dan maar moeten verzwijgen
en door moeten gaan in deze onzekerheid
in deze ongelooflijke harde strijd
ja, misschien raak ik strax me borst kwijt
de strijd zal doorgaan, vechten vechten vechten
heb nu toch wel een beetje schijt aan iedereen
ik kan niet meer tegen deze strijd, en pijn
Reacties op dit gedicht
| doosje: | Dinsdag, oktober 22, 2002 20:42 |
| Ooit schijnt het zonlicht krachtiger dan het donkere licht in een diepe put.Je moet er alleen blijven in geloven. Sterkte en als je wil praten je weet me wel te vinden!!! |
|
| Glenn Verdonck: | Zondag, september 29, 2002 19:38 |
| Ik zou je heel veel succes willen toewensen. Sterkte, Glenn | |
| Glenn Verdonck: | Zondag, september 29, 2002 19:38 |
| Ik zou je heel veel succes willen toewensen. Sterkte, Glenn | |
| leen baert: | Donderdag, september 26, 2002 19:34 |
| wens je veel sterkte toe en nie opgeven hoor groetjes leen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nance | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2002 | ||
| Thema's: | ||