Alleen
Hoe alleen kun je zijn
In een kamer vol met mensen
Hoe alleen kun je zijn
Als je alles hebt wat je je maar kunt wensen
Alleen zijn lost niet op
Door alles te hebben wat je wenst
Alleen zijn lost niet op
Als je je karakter door je hebzucht begrenst
Eenzaamheid verdwijnt
Door het openen van je hart
Eenzaamheid verdwijnt
Door het delen van je smart
Alleen zijn bestaat niet
Als je het zelf ook niet wilt
Alleen zijn bestaat niet
Tenzij je het vertrouwen in jezelf hebt verspilt
Hebzucht......... is de vijand
In een kamer vol met mensen
Hoe alleen kun je zijn
Als je alles hebt wat je je maar kunt wensen
Alleen zijn lost niet op
Door alles te hebben wat je wenst
Alleen zijn lost niet op
Als je je karakter door je hebzucht begrenst
Eenzaamheid verdwijnt
Door het openen van je hart
Eenzaamheid verdwijnt
Door het delen van je smart
Alleen zijn bestaat niet
Als je het zelf ook niet wilt
Alleen zijn bestaat niet
Tenzij je het vertrouwen in jezelf hebt verspilt
Hebzucht......... is de vijand
Reacties op dit gedicht
| monique: | Donderdag, januari 11, 2001 00:20 |
| Een heel erg mooi gedicht! Ik ben het er helemaal mee eens. |
|
| catharina: | Woensdag, januari 10, 2001 18:36 |
| de waarheid zit in jezelf...niet iedereen wil em zien helaas...mooi geschreven hoor.. | |
| ilona: | Woensdag, januari 10, 2001 14:18 |
| tja en laat je dit gezegd zijn....de vijand is je beste leermeester..ik vind dit knap neergezet... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Carola | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||