Het water lonkt
mijn blik gericht
op het water
in de vijver
het water
dat blijft lonken
heeft twee kanten
een schoonheid
die dodelijk kan zijn
als je niet kan drijven
vol bewondering
kijk ik naar die lelie
die bloeit
daar midden in
de vijver
omgeven met bladeren
die haar beschermen
en helpen om te
blijven drijven
christa
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, september 30, 2002 00:41 |
| geven en nemen das alles wat ze doet ...... lijkt onbarmhartig maar dat is het niet, niet echt, kan ook zacht zijn .... en dragend .. zilte zeegroet, Sheen |
|
| Basje : | Zondag, september 29, 2002 18:43 |
| hey dis wel een aparte... mooi mem... knuf Bas |
|
| Beverke: | Zondag, september 29, 2002 09:44 |
| Heel mooi, zo heeft ook iedereen zijn vrienden nodig om het hooft boven water te houden in het leven als hij het even niet meer ziet zitten, lieve groetjes jenne |
|
| michris: | Zondag, september 29, 2002 09:23 |
| wat ontzettend lief van je, ik begrijp het.. veel liefs, michris |
|
| wijnand.: | Zondag, september 29, 2002 00:52 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2002 | ||
| Thema's: | ||