Een ramp
Mijn leven is een ramp
ik heb mijn geliefde verloren
hoe kan ik dit nu in gedsnaam
geloven, maar spijtig genoeg
is het zo.
Heb ik je dan zo teleur gesteld
heb ik dan zo'n slecht karakter
Was ik niet goed in het vrijen
Meisje zeg mij toch de reden,
hoe kan ik het anders weten
hoe kan ik dit veranderen.
Na al die tijd bijeen,
verlaat je mij zo ineens,
Wat is de reden, geef mij een reden
Wat verlang je nu van mij
Je laten gaan kan ik niet.
Je weet op mijn knieen gaan zitten
en smeken voor dat je blijft doe ik niet,
ik vraag het je toch één keer blijf bij
of verlaat me voor altijd
ik heb mijn geliefde verloren
hoe kan ik dit nu in gedsnaam
geloven, maar spijtig genoeg
is het zo.
Heb ik je dan zo teleur gesteld
heb ik dan zo'n slecht karakter
Was ik niet goed in het vrijen
Meisje zeg mij toch de reden,
hoe kan ik het anders weten
hoe kan ik dit veranderen.
Na al die tijd bijeen,
verlaat je mij zo ineens,
Wat is de reden, geef mij een reden
Wat verlang je nu van mij
Je laten gaan kan ik niet.
Je weet op mijn knieen gaan zitten
en smeken voor dat je blijft doe ik niet,
ik vraag het je toch één keer blijf bij
of verlaat me voor altijd
Reacties op dit gedicht
| de karakollen: | Dinsdag, oktober 30, 2001 23:36 |
| Wat kwijleballerige huilebalk ben jij zeg, je gedicht is compleet van de pot gerukt!!! | |
| : | Woensdag, januari 10, 2001 18:10 |
| zucht....heel veel sterkte...ik hoop dat het waarom je duidelijk zal worden.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: loverboy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||