Storm
Storm...
Het stormt in mijn lijf,
het stormt in mijn benen,
het stormt in mijn armen,
soms kan ik mezelf niet meer verwarmen.
Het stormt in mijn hoofd,
soms kort, soms de hele dag,
dan hoor je niet meer mijn vrolijke lach,
maar zie je tranen in mijn ogen.
Storm in je lijf,
Strijd tegen de pijn,
Maar wat me nog het meeste bezighoudt,
is, Hoe kan ik voor mijn omgeving
weer een normaal MENS zijn.
KlaasBaas 25.9.2002
Het stormt in mijn lijf,
het stormt in mijn benen,
het stormt in mijn armen,
soms kan ik mezelf niet meer verwarmen.
Het stormt in mijn hoofd,
soms kort, soms de hele dag,
dan hoor je niet meer mijn vrolijke lach,
maar zie je tranen in mijn ogen.
Storm in je lijf,
Strijd tegen de pijn,
Maar wat me nog het meeste bezighoudt,
is, Hoe kan ik voor mijn omgeving
weer een normaal MENS zijn.
KlaasBaas 25.9.2002
Reacties op dit gedicht
| karin jansen: | Zondag, september 29, 2002 13:11 |
| prachtig gedicht ik wens je heel veel sterkte! |
|
| Ria Overwater: | Zondag, september 29, 2002 12:44 |
| Door toch jezelf proberen te blijven? Sterkte! Liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaas van Wijngaarden | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2002 | ||
| Thema's: | ||