m'n dolfijntje
we hadden afgesproken om even na elf,
ik zag haar aankomen en ik bleef mezelf.
ze gaf me haar eerste glimlach,
pas toen ik haar omhelzde besefte ik wat ik zag.
we wandelden doorheen de straten
& hielden niet op met praten.
ik voelde me meteen op m'n gemak bij haar,
en hoop dat we lang mogen blijven bij elkaar
ze is mijn dolfijntje
en toch zo zacht als een klein konijntje
veel liefs voor m'n gini
ik zag haar aankomen en ik bleef mezelf.
ze gaf me haar eerste glimlach,
pas toen ik haar omhelzde besefte ik wat ik zag.
we wandelden doorheen de straten
& hielden niet op met praten.
ik voelde me meteen op m'n gemak bij haar,
en hoop dat we lang mogen blijven bij elkaar
ze is mijn dolfijntje
en toch zo zacht als een klein konijntje
veel liefs voor m'n gini
Reacties op dit gedicht
| Dana20: | Dinsdag, augustus 05, 2003 14:52 |
| G praat hier over de kleine dingetjes op zo'n Mooie, Onschuldige, Eerlijke &Eenvoudige manier. Dit is voor mij zeker 1 van de mooiste gedichtjes die ik van u heb gelezen! | |
| karin jansen: | Vrijdag, november 01, 2002 19:39 |
| raak haar dan maar nooit kwijt ;-) heel mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bragan | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2002 | ||
| Thema's: | ||