Onze ‘moonwalk’
Leunen we heerlijk samen
tegen de walnotenboom
evenveel kans op de noot
die ons hoofd raken kan
samen doen we de ‘moonwalk’
schuiven we ongemerkt vooruit
al zijn we geen Michael Jackson
elke dans is een zorg voorbij
lopen we langs het water
vochtig en warm de dag
kunnen muggen ons belagen
kansen op de steek is gelijk
als de wereld eens zal vergaan
verdwijnen we ongemerkt samen
blijven wij geklonken aan elkaar
want jij, kan nooit te dichtbij zijn.
09-10-‘02/22:57
Reacties op dit gedicht
| Roxette: | Woensdag, oktober 09, 2002 21:25 |
| mooie gedeelde liefde...in voor- en tegenspoed....en muggen en noten zijn nog wel te kraken:) liefs, Rox |
|
| aseos: | Woensdag, oktober 09, 2002 15:23 |
| zalige sfeer, echte liefde:) al moonwalkend! kus soesa | |
| Basje : | Woensdag, oktober 09, 2002 14:51 |
| zo das wel vermoeiend als je de dag moonwalkend ddor brengt:D | |
| L.J.: | Woensdag, oktober 09, 2002 13:44 |
| kvin et wel ne beke triestig gedicht mor t'is wel ne schoone |
|
| ~Marina~: | Woensdag, oktober 09, 2002 00:27 |
| muggen... brrr doet me ergens anders aan denken grin liefs, Mij |
|
