het doek is gevallen
aan het schone van het beeld
wordt getwijfeld
schijnbaar smoorverliefd
geen poging indringender
te speuren
hij waant zich
in zijn veilige stulpje
opgewekt
en glunderend
het charmante masker
brokkelt niet af
nu is hij
wie hij nimmer was
de zachte prins
verscholen
morgen
vind hij zichzelf
nog mooier
viv: | Dinsdag, oktober 15, 2002 22:01 |
Ardaliaans gewoon....mooi en doordringend... Spreek je snel weer joh;-) Viv |
|
flyingbabe: | Dinsdag, oktober 15, 2002 17:01 |
prachtig geschreven lieve ardalan:) liefs, babe |
|
spiderman.: | Dinsdag, oktober 15, 2002 15:23 |
heel mooi | |
Anouck ( Almost me): | Dinsdag, oktober 15, 2002 14:50 |
Lief en zacht gedicht...héél mooi... Ben blij je gezien te hebben op de meeting, als ik tijd heb lees ik de rest van je gedichten ook eens. Liefs, Anouck |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 15 oktober 2002 | ||
Thema's: |