laat me in men dromen leven
Laat me in men dromen leven
geen realiteit meer
die heb ik al lang opgegeven
en ik wil het niet nog een keer
In men dromen maak ik dezelfde fouten niet
daar kan ik een beetje mezelf zijn
in men dromen heb ik niet hetzelfde verdriet
ben ik niet omringd door de eeuwige pijn
Laat me leven in mijn dromen
doe de realiteit verdwijnen
moesten er dan nog zorgen komen
zal ik niet degene zijn die weg zal kwijnen
Reacties op dit gedicht
| syl21: | Donderdag, oktober 17, 2002 17:39 |
| dromen mag je altijd hebben wie heeft ze niet maar je moet ook wel de realiteit onder ogen zien hoe moeilijk het ook is maar dat wil niet zeggen dat je niet op je eigen manier van het leven mag genieten dat gun ik je van harte maar doe niet net als ik alsof het probleem niet bestaat je kun alles oplossen.geniet lekker van je leven dat doet iedereen groetjes sylvia |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, oktober 17, 2002 13:47 |
| Loving Horsje, Echt een schitterend gedicht met een heel mooie droevige sfeer. Groetjes, Ton |
|
| MayadeBij: | Donderdag, oktober 17, 2002 11:17 |
| Van de realiteit kun je ook een droom maken, hoezeer je ook verdrietig of eenzaam bent. Richt je op de leuke dingen, en, het heeft weinig zin om je zorgen te maken over dingen die je niet kunt oplossen of toch niet kunt veranderen uiteindelijk. Iedereen maakt fouten (al ben ik vrij onverdraagzaam, ik heb ook ontelbare fouten gemaakt, part of life, ja toch?) Wegkwijnen lost sowieso niets op (al is dat soms ook best lekker, voor eventjes) rise and shine! Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mistory | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||