Herken je mijn beperkingen
of zie je alleen maar liefde
die onbeperkt je wilt raken
vergeet je mijn fouten
of doorzie je toch alles
en koester je mijn kus bovenal
is mijn valse serenade
langs je bed, in diepe slaap
de blijvende lach van liefde
ongeduldig kan ik zijn
maar jij bent geduldig
jij geeft mij ruimte
lieverd zo ik mij nu voel
ben ik mij bewust
dat ik je niet makkelijk maak
maar vanavond
ontsteek ik de kaarsen
en rust je in mijn schoot.
17-10-‘02/23:43
sleepless: | Zaterdag, oktober 19, 2002 13:18 |
De koude herfst brengt blijkbaar warme inspiratie. Knap geschreven. Groeten. |
|
waterval: | Vrijdag, oktober 18, 2002 14:57 |
dat liefde blind is weet iedereen maar ik ben er zeker van dat het nog doof is ook....je kan dus naar hartelust zingen.....;-))) héél erg mooi gedicht... |
|
moonshine21: | Vrijdag, oktober 18, 2002 14:00 |
koester deze momenten di angeli.. bewaar deze schitterende tijden in je hart.... liefs xkim |
|
fantasy: | Vrijdag, oktober 18, 2002 10:00 |
Dag Di Angeli, Soms is de weg naar liefde moeilijk te vinden, maar als je het eenmaal gevonden hebt. Moet je het koesteren. Liefs, Fantasy |
|