lovertje: | Zondag, oktober 20, 2002 12:43 |
Wow.. dit raakt wel een gevoelige snaar. Prachtig geschreven! Liefs, amber |
|
Marisje: | Zondag, oktober 20, 2002 11:39 |
speel de tonen lees de noten van mijn leven. stop niet laat het vloeien de muziek vult de ruimte. neemt je mee naar eindeloze dromen. zuchtend als het ten einde komt hopend op een nieuwe droom kus marisje |
|
happy tear: | Zaterdag, oktober 19, 2002 23:40 |
ohh, mn hartje wordt verwarmd door deze liefdevolle woorden WAUW! |
|
flyingbabe: | Zaterdag, oktober 19, 2002 21:22 |
t zijn allebei mooie...Hopelijk speelt ie opnieuw he:) prachti geschreven veel plezier nog meid knuff, babe |
|
Zasan: | Zaterdag, oktober 19, 2002 20:34 |
Dan lees ik het nog eens weer. Erg mooi. |
|
lenore: | Zaterdag, oktober 19, 2002 20:28 |
Bij deze verander ik dus het gedicht,en word het vannaf nu dus zo: Je leest een blinde partituur In de ogen van mijn ziel Je vingers branden van verlangen Om te spelen op dit late uur Je speelt piano op de toetsen van mijn vingers,verkleumd Stijf bevroren... Je streelt de noten warm... Mag ik je vragen de laatste strofe te herhalen met gebaren Gebruik nu nog geen woorden het zegt meer als je je woede laat varen. < |
|
wil melker: | Zaterdag, oktober 19, 2002 20:25 |
het zegt meer als je je woede laat varen. | |
wil melker: | Zaterdag, oktober 19, 2002 20:24 |
lenore, er zitten heel aparte gedachten tussen. Dat open staren.. zie ik niet als betrokkenheid. gebruik nu geen woorden maar laat je woede maar varen als mogelijkheid.. liefs wil |
|