Vraag.
De loopbrug tussen ons in,
is ingestort.
De enigste manier
om samen te komen,
is verdwenen.
Ik zie je daar staan,
aan de overkant,
maar kan je niet bereiken.
Ik wil je wat vragen,
maar je kan me niet horen,
de afstand is te groot.
Ik probeer je aandacht te krijgen,
door naar je te zwaaien,
maar je begrijpt me niet.
Ik wil je vragen,
of we de tijd nemen,
om de brug te repareren,
of dat we het laten,
zoals het is.
Kapot...
Reacties op dit gedicht
| Vivaldi: | Vrijdag, januari 24, 2003 14:36 |
| tja,...tijd in deze maatschapij ???ik hoop dat jullie tijd vinden, en wacht op je volgende gedicht. |
|
| Herlinde Janssens: | Zaterdag, oktober 26, 2002 08:09 |
| Het is een prachtig gedicht!!! | |
| traantje: | Dinsdag, oktober 22, 2002 20:09 |
| Wanneer ja een manier weet om de afstand te doorbreken, laat hem me dan weten, ik heb het nodig. Zeer mooi gedicht... zeeeer mooi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WritingMoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||