Kleine lichtjes...
*********************************************************
Kleine lichtjes schijnen zwak
in het overheersende donker,
verlichten een deel van
het aardse paradijs,
tonen waar
de mooie dromen wonen,
fluisteren in je oor,
waar ze vandaan komen...
Kleine lichtjes verblijden
de zielen van droevige mensen,
dringen door tot de pijn en de spijt,
vechten tegen de haat en de nijd,
zoeken naar de eeuwige rust,
en geven het gevoel,
dat de maan
hen zachtjes kust...
Kleine lichtjes vluchten angstig
voor het ochtendgloren,
laten het aardse paradijs wezenloos achter,
laten het licht niet tot zich komen,
bang om het verliezen
van hun mooie dromen,
kruipen weg in de schaduw van de dag,
zodat ze het licht
niet hoeven tegen te komen...
Kleine lichtjes verschijnen elke keer
als de aarde wordt
overspoeld door het duister,
en als je aandachtig hoort,
herken je het gefluister,
dat zachtjes zingt in je oor...
*********************************************************
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 23, 2002 13:27 |
| Lief, geruststellend en ontzettend mooi en vloeiend geschreven, ik zal eens extra opletten vannacht.... | |
| Diablo: | Dinsdag, oktober 22, 2002 23:15 |
| kleine, schijnbaar onbenullige zaken zijn inderdaad vaak de voorbode van grote, veelbelovende dingen. Goed geschreven | |
| small sea: | Dinsdag, oktober 22, 2002 22:47 |
| erg mooi gedicht, echt waar, ik heb er geen andere woorden voor, het zijn mooie lichtjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||