grauw
De donkere gestalten als monsters in de mist
de omheiningen die niet te vernietigen zijn
de mensen die leven met angst
alles wordt uitgewist
Maanden lang leven met een minimum aan eten
vrezen voor de verschrikkelijke beulen
de ovens met nooit eindigende rook
alles wordt vergeten
de omheiningen die niet te vernietigen zijn
de mensen die leven met angst
alles wordt uitgewist
Maanden lang leven met een minimum aan eten
vrezen voor de verschrikkelijke beulen
de ovens met nooit eindigende rook
alles wordt vergeten
Reacties op dit gedicht
| Poely: | Zondag, oktober 28, 2001 13:49 |
| Hoop gaat door alles heen, zeker hoop op een beter leven...ik hoop dat dat er bij jouw ook is... | |
| pramodah: | Zaterdag, januari 13, 2001 22:40 |
| Ik vergeet het nooit Leentje | |
| kelly: | Zaterdag, januari 13, 2001 21:00 |
| mooi leen ,zie je wel dat je talent hebt. | |
| black flower: | Zaterdag, januari 13, 2001 20:31 |
| vreselijk... mooi gedicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: leentje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||