alleen
alleen
Gezeten op haar troon
beziet ze alles in een waas
alleen aan de top
niet over haarzelf de baas
In een hoekje zit hij daar
vuil, vies, vol verdriet
alleen, zonder vrienden
niemand die hem ziet
De menigte om haar voeten
haar aanbiddend om haar rang
enkel hij daar in dat hoekje
doet niet mee aan dat gedrang
Langzaam staat ze op
loopt op hem af en kijkt hem aan
tranen glinsteren in hun ogen
en lopen bij de menigte vandaan
Reacties op dit gedicht
| Nette: | Zondag, oktober 27, 2002 02:15 |
| Nou ja hier wordt ik gewoon stil van. Dit is zooo mooi neergezet. Een meesterwerk echt waar. xxx Nette |
|
Over dit gedicht
| Auteur: louise | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||