Ik ben zo moe iedere dag
Ik ga naar school en doe mijn ding
Maar waarom, vraag ik me soms af?
Alles gaat in een vaste kring
Dit is de kring van het leven
Iedereen kent zijn eigen plek
Is dit ergens opgeschreven?
Zit er bij mij dan een grote vlek?
Ik lig te piekeren in bed
En overdag verdwijnt mijn lach
Er wordt toch niet op mij gelet
Want er is niemand die het zag
Ik leer me steeds weer uit de naad
Zodat ik toch nog goed presteer
Maar achteraf word ik weer kwaad
Het is te slecht, ik wil nog meer
Zal ik ooit mijn plekje kennen
Waar ik nu toch zo erg naar smacht
Of zal ik blijven wegrennen
Omdat het niet is wat ik dacht
Zasan: | Donderdag, oktober 31, 2002 19:55 |
het is steeds datzelfde hé: weekend, school, huiswerk,... Ik heb er soms ook genoeg van. Alles looopt dus inderdaad in een vaste kring. Je kan de kring doorbreken, maar wol je dat dan weer wel? Een erg mooi en herkenbaar gedicht. |
|
Jacq...: | Zondag, oktober 27, 2002 16:44 |
he Esther, mooi gedichie, beetje zwaar,maar ken me er ergens wel in vinden. Maar weet ook dat kringen doorbroken kunnen worden. |
|
Auteur: Esther Millenaar | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2002 | ||
Thema's: |