*Vrije gedachten*
Lege kamers, verlaten en donker:
dat is mijn wereld.
Lege kamers, verlaten en donker:
daar hoor ik thuis.
Lege kamers, gesloten en bevallig:
waar niemand mij kent.
Lege kamers, gesloten en bevallig:
waar alleen verdriet woont.
Lege kamers, beschaduwd en eng:
waar meer pijn is dan we aankunnen.
Lege kamers, beschaduwd en eng:
waar geen liefde of passie is.
Lege kamers, alleen muren:
waar alles werkelijk dood is.
Lege kamers, alleen muren:
dat is mijn wereld ...
dat is mijn wereld.
Lege kamers, verlaten en donker:
daar hoor ik thuis.
Lege kamers, gesloten en bevallig:
waar niemand mij kent.
Lege kamers, gesloten en bevallig:
waar alleen verdriet woont.
Lege kamers, beschaduwd en eng:
waar meer pijn is dan we aankunnen.
Lege kamers, beschaduwd en eng:
waar geen liefde of passie is.
Lege kamers, alleen muren:
waar alles werkelijk dood is.
Lege kamers, alleen muren:
dat is mijn wereld ...
Reacties op dit gedicht
| Georgina: | Vrijdag, november 01, 2002 13:14 |
| Mooi geschreven! Maar open de deur en verlaat die kamer! Zoek de zon op en laat je verwarmen door haar stralen. Sterkte!!! Kus, Georgina. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Taz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 november 2002 | ||
| Thema's: | ||