Die alles overheerende stilte
Die alles overheerende stilte
van jouw afwezigheid
waarvan ik heb gedroomd
en waarvoor ik vreesde.
Die stilte is zo groot
maar niets kan die stilte doorbreken
hoe hard ook het geluid
van de donder uit de hemel
die jou wegnam van mij
ik hoor alleen de kerf
die jouw naam krast in mijn hart...
Lieverd, we missen je en houden van je
Liefs en dikke kus, mama
van jouw afwezigheid
waarvan ik heb gedroomd
en waarvoor ik vreesde.
Die stilte is zo groot
maar niets kan die stilte doorbreken
hoe hard ook het geluid
van de donder uit de hemel
die jou wegnam van mij
ik hoor alleen de kerf
die jouw naam krast in mijn hart...
Lieverd, we missen je en houden van je
Liefs en dikke kus, mama
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, november 04, 2002 00:19 |
| een kind verliezen is afwezig sterven en wat zwerven waar je samenviel. groetje, hans |
|
| Mariette van den Oudenalder: | Zondag, november 03, 2002 21:16 |
| Sorry, ik zie dat ik een foutje heb gemaakt in de eerste regel van het gedicht, n.l. overheerende moet zijn overheersende. Liefs, Mariëtte |
|
| minni: | Zondag, november 03, 2002 12:55 |
| kreeg er helemaal kippenvel van... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mariette28 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2002 | ||
| Thema's: | ||