Soms slaat de angst weer toe
Soms slaat de angst toe,
die sluipt dan in mijn hart.
Dan word ik wantrouwig,
en kruip ik heel ver weg,
hopend dat het over gaat.
Eén woord kan het doen verdwijnen,
zelfs met eén gebaar gaat het weg.
Het is alleen zo belangrijk wie het zegd.
Ik ben vaak zo bang,
om weer alleen te staan.
Zo bang, dat ik me isoleer,
en het omgekeerde bereik,
van wat ik dan nodig heb.
Ik hoop dat je dat begrijpt,
en mij als het weer gebeurd,
dat ene woordje zegd,
het verlossende gebaar maakt.
Want daar zijn we toch vrienden voor?