desillusie
De wind heeft door mijn kaars geblaasd
en vet als steken brandend
mijn hand over het vuur gewaagd
er is gebroken, niet veranderd
en viel het vuur mij smeulend aan
als pijn als pijn met pijn doorvoedt
het groene licht keek mij aan
licht, dat zwerend branden doet
als bloedend water bloeden doet
staan vlammen stil, denken niet, later
mijn stil gemoed heeft vermoed
dat koele warmte, warmte koelt
en schreeuwt en schreeuwt, heb ik het goed?
waarschijnlijk heb je 't niet zo bedoeld.
en vet als steken brandend
mijn hand over het vuur gewaagd
er is gebroken, niet veranderd
en viel het vuur mij smeulend aan
als pijn als pijn met pijn doorvoedt
het groene licht keek mij aan
licht, dat zwerend branden doet
als bloedend water bloeden doet
staan vlammen stil, denken niet, later
mijn stil gemoed heeft vermoed
dat koele warmte, warmte koelt
en schreeuwt en schreeuwt, heb ik het goed?
waarschijnlijk heb je 't niet zo bedoeld.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: laura | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2002 | ||
| Thema's: | ||