Eenzame strijd
Eenzame strijd
Van binnen ben ik in tweeën gescheurd
Schreeuwend, en tegelijk doodstil
In mijn hoofd is alles besmeurd
Met dingen die ik niet tonen wil
Ik leid een dubbelleven
Ik heb mijn hele omgeving verneukt
Ik kon alleen leugens geven
En heb alles verleukt
Een eenzame strijd
Die ik ga verliezen
Ik moet dit nu kwijt
Ik kan niet meer kiezen
Ik vond hulp en praten overbodig
Zo win ik deze strijd nooit
Nu heb ik jullie nodig
Te laat, maar meer dan ooit
Van binnen ben ik in tweeën gescheurd
Schreeuwend, en tegelijk doodstil
In mijn hoofd is alles besmeurd
Met dingen die ik niet tonen wil
Ik leid een dubbelleven
Ik heb mijn hele omgeving verneukt
Ik kon alleen leugens geven
En heb alles verleukt
Een eenzame strijd
Die ik ga verliezen
Ik moet dit nu kwijt
Ik kan niet meer kiezen
Ik vond hulp en praten overbodig
Zo win ik deze strijd nooit
Nu heb ik jullie nodig
Te laat, maar meer dan ooit
Reacties op dit gedicht
| angelina: | Vrijdag, januari 24, 2003 16:26 |
| **snik** meissie, wat moet je toch allemaal alleen doormaken... kom online, ik mis je... dikke kus angelina | |
| Ana (stacia): | Donderdag, november 14, 2002 10:46 |
| We horen jou en we zijn er. Laat je ons toe in dat dubbelleven? Het is nog niet te laat. Ergens afspreken? You're worth the ride! dikke knuffel ana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Guppie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2002 | ||
| Thema's: | ||