UIT!!!!!!!
Ze zit op een tweepersoonsbed
en staart naar de grond.
Zijn woorden nog nagalmend
in haar hoofd.
Daar liggen de papieren
zakdoekjes
nog onaangeroerd in de
verpakking.
Ze proberen haar
te dwingen
Maar ze kan niet huilen
Het is nog te vers...
en staart naar de grond.
Zijn woorden nog nagalmend
in haar hoofd.
Daar liggen de papieren
zakdoekjes
nog onaangeroerd in de
verpakking.
Ze proberen haar
te dwingen
Maar ze kan niet huilen
Het is nog te vers...
Over dit gedicht
| Auteur: moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||