Waarom moet liefde zo zijn.
Kan er niets aan doen maar het vervuld me met pijn.
Nooit zal ik jouw nog onder ogen komen.
Zal je alleen nog maar zien in mijn dromen.
Nooit meer zal ik jouwn zachte stem horen.
Het zal niet meer gaan ik ben je verloren.

Jij voeld alleen nog maar haat.
Ik weet niet eens waarom en dat maakt me zo kwaad.
Ik wil nog een keer kijken in je bruine ogen.
Nog een keer, om te zien of alles was gelogen.
Was het dan echt een spel.
Ja, voor jou wast dat het wel.

Maar voor mij zeker niet.
Deze gedachten doen me zoveel verdriet.
Kijk me nog een keer aan.
Pas dan kan ik je laten gaan.
Maar ik weet dat dat niet gaat.
Jij loopt weg zodra ik naast je sta.
Ben je me vergeten?
Ow een antwoord op deze vraag wil ik zo graag weten.

Denk je nog wel eens aan mij?
Of ben je al vergeten wat ik allemaal tegen je zei.
Jij was alles jij was mijn leven, maar nu ben je weg.
Waarom heb ik toch atijd pech.
Zo graag wil ik je ook vergeten.
Maar het is zo moeilijk je moest een weten.
Weten, wat ik voor je voel.
Maar liefde is voor jou een spel dus je zal nooit snappen wat ik hiermee bedoel!!!