*Zachte ogen*
'S morgens als ik wakker word,
mis ik die zachte ogen van je.
Door de dag heen,
mis ik die zachte ogen van je.
Maar dan 's nachts,
dan zie ik je weer.
Hoe je het ook doet,
je bent steeds weer bij me.
Je zachte ogen,
rustend op mijn lichaam.
Je fluisterd de woorden,
die ik altijd wou horen.
Tot ik weer wakker word.
Dan hoop ik dat 't snel weer nacht word.
Tot je ooit niet meer bij me bent ...
mis ik die zachte ogen van je.
Door de dag heen,
mis ik die zachte ogen van je.
Maar dan 's nachts,
dan zie ik je weer.
Hoe je het ook doet,
je bent steeds weer bij me.
Je zachte ogen,
rustend op mijn lichaam.
Je fluisterd de woorden,
die ik altijd wou horen.
Tot ik weer wakker word.
Dan hoop ik dat 't snel weer nacht word.
Tot je ooit niet meer bij me bent ...
Reacties op dit gedicht
| Ellen de Jong: | Zondag, november 10, 2002 14:00 |
| Super gedicht...echt heel mooi!!Zelf heb ik dit gevoel ook heel erg...Tis net uit met mn vriend..en mis hem nog iedere dag!!Zeker in de weekenden! Echt een mooi gedicht! Kus,Ellen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Taz | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 november 2002 | ||
| Thema's: | ||